Özet

Amaç: Labial adezyon çocukluk çağında sık görülmesine rağmen, patofizyolojisi ve yönetimi hakkında tartışmalar mevcuttur. En sık tercih edilen tedavi seçeneği topikal östrojen olmakla beraber etkinliği ve yan etkileri hakkında farklı görüşler mevcuttur. Bu çalışmada, manuel separasyon (MS) ile kombine yapılan tedavilerin etkinliğini ve uzun süredeki nüks oranlarını karşılaştırmayı amaçladık.

Yöntem: 2014 ve 2019 yılları arasında tam labial adezyon tanısı alan ve en az 6 ay süre ile takip edilen tüm birincil olgular yaş, başvuru yakınması, nüks ve yan etkiler bakımından analiz edildi. Çalışma grupları; MS (Grup 1); MS ve saf vazelin (Grup 2); MS ve topikal östrojen (Grup 3), olarak belirlendi.

Bulgular: Kriterleri karşılayan 98 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortanca yaşı 2,6 yıldı (4-108 ay). Grup 1’de 30 (%30,6), Grup 2’de 39 (%39,8) ve Grup 3’de 29 (%29,6) hasta mevcuttu. Kaşıntı, kızarıklık, işeme sonrası damlama, üriner enfeksiyon en sık başvuru semptomları iken, hastaların %28,5’inde tanı semptom olmadan rutin muayene sırasında, %17,3’ünde ise aileler tarafından belirlenen vajen kapalılığı sonrasında konulmuştu. Nüks oranları Grup 1’de %23,3, Grup 2’de %2,5 ve Grup 3’te ise %6,8 olarak belirlendi. Yalnızca MS ve topikal östrojen uygulanan grupta, 4 çocukta yan etki görülmüştü.

Sonuç: MS ve saf vazelin tedavisi, diğer iki gruba göre herhangi bir yan etkisi olmadan daha düşük nüks oranına sahiptir. Bu nedenlerden dolayı labial adezyonların tedavisinde bu uygulamanın güvenle tercih edilebileceğini düşünmekteyiz.

Atıf vermek için: Özen MA, Aydın E, Shabsog M, Oğuzkurt NP, Eroğlu E. Labial adezyonlarda manuel separasyon, topikal vazelin ve östrojen kullanımı. Çoc. Cer. Derg. 2019;33(3):136-9.