Özet

Antenatal hidronefrozun (ANH) nedenleri çok çeşitli olup, intrauterin geçici hidronefrozdan böbreğin ve idrar yolunun klinik olarak ciddi konjenital anomalilerine kadar değişir. Oligohidramnios ve ek böbrek ve böbrek dışı anomalilerin varlığı önemli patoloji varlığını destekler. ANH saptanan tüm bebeklere doğum sonrası ultrasonografi (US) yapılmalı, daha sonraki araştırmaların sıklığı ve yoğunluğu böbrek pelvis ön-arka çapı (PÖAÇ) ve Fetal Üroloji Derneği (Society for Fetal UrologySFU)’nin önerdiği derecelendirmeye göre yapılmalıdır. PÖAÇ 10 mm üzerinde veya SFU evre 3-4 olan hastalar üst ve alt idrar yolu tıkanıklığı ve vezikoüreteral reflü (VUR) açısından taranmalıdır. VUR olan bebekler bir yaşına kadar koruyucu antibiyotik almalıdır ve aileler idrar yolu enfeksiyonu riski açısından bilgilendirilmelidir. Üreteropelvik bileşke veya üreteovezikal bileşke darlığı olan bebeklerin yönetimi klinik özelliklerine ve US ve radyonüklid renografi izlemine dayanır. PÖAÇ artan, bölünmüş böbrek fonksiyonu <%35-40 altında ve obstruktif renogramı olan veya izlemde bölünmüş böbrek fonksiyonu azalan hastalarda cerrahi düşünülmelidir.