Özet

Amaç: Çocuklarda en sık görülen nörolojik defisit nedeni olan serebral palsi (SP) hastalarında testis problemleriyle ilgili çok az çalışma mevcuttur. Bu çalışmada SP’li çocuklardaki inmemiş testis (İT) sıklığı ve etiyolojisinin ortaya konulması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntemler: Dört aylık bir dönem içerisinde çocuk cerrahisi ve çocuk nörolojisi polikliniklerinde ayaktan tedavi edilen 1-15 yaş arası SP’li erkek çocuklar çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar standart nörolojik ve ürogenital muayeneye tabi tutuldu; follikül stimüle edici hormon (FSH), lüteinizan hormon (LH), serbest ve total testosteron hormon düzeyleri için kan örnekleri alınarak endokrinolojik olarak değerlendirildi. Olgular İT saptanmayan (Grup 1) ve saptanan (Grup 2) olarak 2 gruba ayrıldı. Bulgular istatiksel olarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Grup 1’ de 36 (%60), Grup 2’de 24 (%40) olmak üzere toplam 60 hastanın ortalama yaşı 6,1 yaş idi. Olguların 37’sinde (%61,7) tetraparezik, 12’sinde (%20) diparezik, 5’inde (%8,3) hemiparezik, 4’ünde (%6,7) triparezik, 2’sinde (%3,3) ise diskinezik tip SP mevcuttu. Grup 1’de skrotal yerleşimli 72 testisin 5’inde (%6,9) atrofi saptanırken Grup 2’deki olguların 11’inde unilateral, 13’ünde ise bilateral inmemiş testis mevcuttu. Bu grupta ki 37 inmemiş testisin 21’i (%56,8) inguinal, 7’si (%18,9) yüksek skrotal yerleşimli idi; 4 hastada bilateral olmak üzere toplam 9 testis (%24,3) ise fizik muayenede palpe edilemedi. Gruplar arasında kan hormon değerlerinin, testis lokalizasyonlarına ve boyutlarına göre karşılaştırılmalarında istatistiksel fark saptanmadı.

Sonuç: Kesitsel özellikteki çalışmamızda SP’li çocuklarda inmemiş testis sıklığı, çok yüksek (% 40) saptanmıştır. Bu hastalardaki hormonal anormallikler bu durumu açıklamakta yetersiz kalmaktadır. Yüksek spastisite oranı nedeniyle etiyolojide hastalığın doğası gereği artmış kas tonusu gibi olası başka nedenler rol oynuyor olabilir. Bu konu ile ilgili daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.