Çocuk cerrahisinin önemli gücü: Eğitim kurumları dışında çalışan çocuk cerrahları
Ayşe Ebru Abalı, İbrahim Akkoyun, Yaşar Ergören, Münevver Hoşgör, Sema İskit, Ertunç Karadağ, Ali Osman Katrancı, Ahmet Kazez, Burak Tander, Nevzat Uçaner, Ebru Yeşildağ, S.N Cenk Büyükünal
Anahtar Kelimeler: Çocuk cerrahları, çocuk cerrahisi kurumları, mesleki sorunlar
Özet
Modern anlamda çocuk cerrahisi 60’lı yılların başlarında İzmir ve Ankara’daki eğitim kurumlarımızda kök salmaya başlamıştır. Zaman içinde çocuk cerrahlarının ülkemizin tüm bölgelerine ve kentlerine yayılarak önemli hizmetler vermeye başladığı görülmüştür. Bu ortak çalışma, çocuk cerrahisi ile ilgili alanda en ağır yükü taşıyan, “eğitim kurumları dışında çalışan çocuk cerrahları” ile ilgili verileri olabildiğince derlemek, karşılaştıkları başlıca sorunları gözler önüne serebilmek amacıyla planlanmıştır.
Elde edilen verilere göre meslektaşlarımızın en çok yakındıkları konular: 1. Bu branşın hala yeterince tanınmamış olması, 2. Acil ve travma olguları dışında, pek çok elektif cerrahi girişimin hala genel cerrahi ve üroloji uzmanlarınca yapılıyor olması, 3. Performans sisteminin çocuk cerrahları açısından pek çok olumsuzluklar ve eşitsizlikler getirmesi, 4. Zorunlu hizmet yasası uyarınca göreve başlanan sağlık kuruluşlarında çocuk cerrahisi ile ilgili alt yapı ve teknik olanakların bulunmaması, 5. Anestezi uzmanlarının bir çok yerde riske girmemek adına yenidoğan ve küçük çocuk anestezisinden kaçınmaları, 6. Özel sağlık sigortalarının çocuk ameliyatları konusunda takındıkları olumsuz tavırlar olarak sıralanabilir.
Tüm bu olumsuz koşullara karşın, meslektaşlarımızın büyük bir özveri ile çalışma gayreti içinde bulundukları, koşulları zorladıkları gözlenmiştir. Bu tür anket çalışmalarının yinelenmesinin önemli yararlar sağlayacağı ve derneğimizin ön plana çıkan bu sorunlara yönelik daha etkin çalışmalar yapmasının çözümlere katkı yapacağı izlenimi edinilmiştir.