Doğumsal nöropatik mesaneli olgularda kalıcı böbrek hasarına neden olan faktörlerin analizi
Gökhan Gündoğdu1, Hakan Taşkınlar2, Dinçer Avlan2, Ali Delibaş3, Bahar Taşdelen4, Ali Naycı2
1Bezmialem Vakıf Üniversitesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Çocuk Ürolojisi Bilim Dalı
2Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
3Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastalıkları Anabilim Dalı, Nefrolojisi Bilim Dalı
4Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik Anabilim Dalı
Anahtar Kelimeler: Spinal disrafizm, nörojen mesane, böbrek, ürodinami
Özet
Amaç: Doğumsal spinal disrafizm (SD) olgularında böbrek fonksiyonları uzun dönem hayat süresini belirleyen en önemli faktördür. Çalışmamızda SD çocuklarda böbrek parankim hasarına yol açan etkenlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: SD tanılı 80 çocukta böbrek parankim hasarı varlığı dimer kaptosüksin asit ile sintigrafi (DMSA) ile değerlendirildi. Yaş, cinsiyet, vezikoureteral reflü (VUR), tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu (İYE), detrusor kaçırma noktası basıncı (DKNB) ve nörojen mesane tedavisinin ve tedaviye başlangıç yaşının böbrek hasar gelişimi ile ilişkisi sorgulandı.
Bulgular: 38 erkek, 42 kız çocuk hastanın dosya bulguları geriye dönük olarak incelendi. Yaş ortalaması 66.7±28.2 ay olarak saptandı (2-204 ay). Ortalama takip süresi 20.5±9.4 ay olarak bulundu. Çocuklarda SD tanıları sırasıyla myelomeningosel, gergin omurilik sendromu, diastometamyeli, sakral agenezi, siringomyeli idi. Böbrek hasarı 18 (% 22.5) çocukta saptandı. Böbrek hasarıyla VUR varlığı, İYE atakları ve nörojen mesane tedavisi ve tedaviye başlangıç yaşı ile istatiksel ilişkisi bulundu (p değerleri sırasıyla; <0.001, 0.001, 0.016, 0.013). Artmış DKNB (>40 cmH2 O) hasar gelişme riskini 1.952 kat artırsa da istatiksel anlamlılık bulunamadı (p=0,213). Tedaviye başlangıç yaşı her 1 ay artıkça hasar gelişme riskinin 1.013 kat arttığı saptandı.
Sonuç: Nöropatik mesane tanılı çocuklarda VUR, tekrarlayan İYE ve riskli grupta nöropatik mesane tedavisinde gecikme böbrek hasarı gelişimi için risk faktörleridir.