Özet

Amaç: Deneysel gecikmiş tek taraflı over torsiyonunun detorsiyonu sonrası, erken ve geç dönemde her iki overdeki iskemik değişikliklerin immünhistokimyasal yöntem ile incelenmesi.

Gereç ve Yöntem: Çalışma her biri altı Wistar-albino sıçan bulunan dört grupta gerçekleştirildi. Sol over çalışma overi oldu. Grup (G) 1 (Kontrol grubu): sol over fiksasyonu, 48 saat sonra bilateral ooferektomi. G2 (Torsiyon grubu): Sol over torsiyonu ve fiksasyonu, 48 saat sonra bilateral ooferektomi. G3 (Detorsiyon sonrası erken dönemde inceleme): Sol over torsiyonu takiben 48 saatin ardından detorsiyon ve detrosiyondan 48 saat sonra bilateral ooferektomi. G4 (Detorsiyon sonrası geç dönemde inceleme): Sol over torsiyonu takiben 48 saatin ardından detorsiyon ve sonrasında 21. gün bilateral ooferektomi uygulandı. Overlerdeki iskemik değişiklikleri göstermek için anti-Hsp-70 antikoru kullanılarak immünhistokimyasal boyamaya çift-kör yöntemi ile bakıldı. Her bir pozitif boyanma bir immunhistokimyasal boyanma skoru (İHBS) olarak değerlendirildi. İstatistiksel analiz için one-way ANOVA ve post hoc LSD testleri kullanıldı.

Bulgular: İHBS; G1’de 1, G2’de 27, G3’te 17 ve G4’te ise 19 idi. G2’deki 27 İHBS’den, 23’ü çalışma, 4 puanı karşı overe aitti. G4’te ise 11 puan karşı overde iken, 8 puan çalışma overinde idi. G2 ve G4’ün çalışma overlerinin İHBS değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05).

Tartışma: Deneysel olarak, over torsiyonunda 48 saat sonra detorsiyon yapıldığında bile canlı over dokusunun varlığı immunhistokimyasal yöntemle gösterilmiştir. Detorsiyon sonrası geç dönemde aynı tarafta iskemiye bağlı doku hasarı anlamlı olarak azalmaktadır. Buna karşın, karşı taraf overde de olasılıkla iskemi/reperfüzyon sonucu hasar oluştuğu gözlendi. Bu çalışma sonuçlarına göre, çocukluk çağında geç başvuran over torsiyonunda detorsiyon yapılması önerilebilir