Özet

Amaç: Morgagni hernili (MH) olguların klinik özellikleri ve cerrahi tedavi sonuçlarını tartışmak üzere geriye dönük bir çalışma planlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: MH nedeniyle opere edilen olgular yaş, cinsiyet, başvuru yakınması, tanı yöntemleri, cerrahi tedavi seçenekleri ve sonuçlar bakımından geriye dönük incelenmiştir.

Bulgular: Son 16 yıl içinde MH nedeniyle onarım yapılan 38 olgu çalışmaya alınmıştır. Hastaların yaş ortalaması 4,2 yıldır (1-11 yıl). Erkek kız oranı 23:15’tir. Başvuru yakınmaları arasında sık akciğer enfeksiyonu geçirme (n=15, %39,4), solunum sorunları (n=7, %18,4) ve bulantı-kusma (n=7, %18,4) yer almaktadır. Olguların %15,7’sinde herni başka nedenlerle elde edilen akciğer grafisi ile (n=6), %7,8’inde (n=3) kardiyak sorunlar için yapılan ekokardiyografide saptanmıştır. Sekiz olguda (%20,5) eşlik eden anomali bulunurken, 6 olgu (%15,3) Down sendromu tanısı ile izlenmektedir. En sık eşlik eden anomali kardiyak anomaliler (n=4, %10,5) ve iskelet sistemi anomalileridir (n=3, %7,8). Olguların 27’sinde iki yönlü akciğer grafisi, 4 olguda kontrastlı GİS grafisi ile tanı koyulmuştur. On iki olgu kistik akciğer hastalığı ön tanısı ile yapılan bilgisayarlı tomografi ile tanı aldıktan sonra yönlendirilmiştir. On altı olguda ekokardiyografi yapılmış bunların yalnız 4’ünde eşlik eden kardiyak anomali belirlenmiştir. Tüm olgular ksifoid altından göbeğe uzanan orta hat kesi ile onarılmıştır. İki olguda kese tam eksize edilirken, diğer olgularda çıkarılmadan onarım yapılmıştır. Ortalama yatış süresi 6,79 gün (4-22 gün), oral başlama süresi 2,5 (2-5) gündür. İzlem süresi ortalama 5,7 yıl (1-16) olup, 3 olguya (%7,8) yineleme nedeniyle yeniden onarım yapılmıştır. Bu olguların ikisi Down sendromludur.

Sonuç: MH çocuklarda özgül olmayan bulgular ve başka nedenlerle yapılan radyolojik incelemeler sırasında tanı almaktadır. Olguların 1/5 ’inde eşlik eden anomaliler olması yanı sıra Down sendromu ile birlikteliği olan hastalar onarım sonrası yineleme riski nedeniyle yakın takip edilmelidir.