Ratlarda oluşturulan korozif özofajitin tedavisinde mezenkimal kök hücre kullanımı
Hatice Sonay Yalçın Cömert1, İbrahim Ötgün2, Abdülkerim Temİz3, İlknur Kozanoğlu4, Zerrin Yılmaz5, Eylem Akar Özkan6, Akgün Hİçsönmez3
1Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Trabzon
2Memorial Ankara Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara
3Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara
4Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Ankara
5Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Genetik Anabilim Dalı, Ankara
6Özel Anadolu Sağlık Merkezi, Patoloji Anabilim Dalı, Gebze
Anahtar Kelimeler: Korozifler, özofajit, mezenkimal kök hücre, fibrozis
Özet
Amaç: Çalışmamızın amacı, gönüllü bir donörün kemik iliğinden hücre kültürü ile mezenkimal kök hücre (MKH)’lerin elde edilerek işaretlenmesi ve daha sonra işaretlenmiş olan bu hücreleri korozif özofajit oluşturulmuş rat özofagusuna implante ederek etkilerini incelemektir.
Gereç ve Yöntemler: Gönüllü erkek donörün kemik iliği aspirasyonu ile elde edilen hücreler, hücre kültürü ile 3 pasaj sonrasında akım sitometri ve hücresel farklılaşmayı (osteojenik ve adipojenik) incelemek için ikiye ayrıldı. Daha sonra hücreler 1,1’-Dioctadecyl-3,3,3’,3’-tetramethylindocarbocyanine (DiI) ile işaretlendi ve ratlara enjeksiyon için hazır hale getirildi. Toplam otuz adet Wistar-Albino cinsi erişkin dişi rat üç eşit gruba bölündü. Korozif özofajit modeli literatürde tanımlanmış olan standart %15’lik sodyum hidroksit (NaOH) ile oluşturuldu. Grup I (sham grubu): Kontrol grubu kabul edilip özofajit oluşturulmadı. Grup II: Yalnızca korozif özofajit modeli oluşturuldu. Grup III: Korozif özofajit oluşturulduktan iki saat sonra DiI ile işaretlenmiş MKH’ler özofagusa implante edildi. İmplantasyondan 21 gün sonra deney sonlandırıldı ve alınan özofagus doku örnekleri, histopatolojik hasar, stenoz indeksi (SI), DiI işaretli hücrelerin florasan mikroskopta görüntülenmesi ve Y kromozomu için floresan in situ hibridizasyon (FISH) yönlerinden incelendi.
Bulgular: Akım sitometri sonuçlarına göre elde edilen hücrelerin MKH oldukları gösterildi. Hücresel farklılaşma yöntemleri ile adipojenik ve osteojenik farklılaşma olduğu gösterildi. Histopatolojik incelemede fibrozis, inflamasyon ve nekroz ayrı ayrı değerlendirilmiş olup gruplar arasında yalnızca fibrozis sonuçları açısından anlamlı fark saptandı (p<0.05). SI açısından gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı. Florasan mikroskop incelemede özofagus epitelinde DiI ile işaretli hücreler görüldü. Son olarak, FISH yöntemi ile yapılan incelemede biri dışında diğer tüm ratlarda Y kromozumu gösterildi.
Sonuç: Bu çalışma, MKH’lerin korozif özofajite bağlı zedelenmede epitele implante olabileceğini ve fibrozisi azaltarak kısmen iyileştirici bir rol oynayabileceğini desteklemiştir. Bununla beraber MKH implantasyonu diğer histopatolojik bulgular ve SI üzerine anlamlı bir etkide bulunmamış olup MKH’lerin bu amaçla kullanımı için daha ayrıntılı çalışmalara gereksinim vardır.