Özet

Amaç: Çocuk cerrahisinin bölgemizde ne kadar tanındığını tespit etmek ve ebeveynlerin çocuk cerrahisi konusundaki bilgi, tutum ve davranışlarını belirlemek amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte ve tanımlayıcı bu çalışmada il merkezinde bulunan 12 yaş grubu kız ve erkek öğrencileri temsil eden bir örneklemde 1680 öğrenci çalışmaya alınmıştır. Öğrenci ailelerine sosyoekonomik demografik veriler içeren ve çocuk cerrahisi ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarını değerlendiren bir anket uygulanmıştır. Ailelerinin 1356’sı (% 80.7) çalışmaya katılmıştır.

Bulgular: Ebeveynlerin % 31.7’si çocuk cerrahisinin ayrı bir uzmanlık alanı olduğunu bilmediklerini belirtmiştir. Yalnızca % 1.7’si çocuk cerrahisinin “hangi hastalıkların cerrahisi ile”, % 28.8’i “hangi yaş grubu ile” ilgilendiğini doğru yanıtlamıştır. Çocuk cerrahisi uygulama alanı ve ilgilendiği yaş grubu bilinirliği ile anne ve babanın eğitimi ve ailenin aylık gelir düzeyi arasında anlamlı ilişki olduğu, eğitim ve gelir düzeyi yükseldikçe bilgi düzeyinin de arttığı saptanmıştır (p<0.05). Ailelerin % 26.8’i çocuklarını bir çocuk cerrahına götürdüğünü söylemiştir. Bu durum yalnızca çocuk cerrahisinin ayrı bir uzmanlık dalı olduğunun bilinmesini sağlamıştır. Çocuk cerrahisine başvuru en fazla çocuk hekimi (% 42.4) ve pratisyen hekim (% 23.2) yönlendirmesiyle olmaktadır. Ailelerin % 21’i bulundukları şehirde gelişmiş bir çocuk cerrahisi merkezi olduğu bilinse dahi çocuklarını üç büyük şehirden birine götürmeyi tercih etmektedir.

Sonuç: Bu çalışma ile bölgemizde, ailelerin çocuk cerrahisi hakkında, çocuklarını daha önce çocuk cerrahına götürmüş olsalar bile, oldukça az bilgileri olduğunu saptadık. Çocuk cerrahlarının kendilerini halka tanıtmaları ve çocukların cerrahi hastalıklarının tedavisi için özel ve titiz bir eğitimden geçmiş olduklarını topluma daha fazla anlatmaları gerektiğini düşünüyoruz. Tüm çocukların çocuk cerrahlarına ve çocukla ilgilenen cerrahlara yönlendirilmesi kanunlar ile desteklenmelidir.