Turkish Journal of Pediatric Surgery

Bahattin AYDOĞDU

Mardin Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği

Anahtar Kelimeler: Çocuk cerrahi, ana-baba, doktorlar, eğitim

Özet

Amaç: Türkiyenin güneydoğu bölgesinde çocuk cerrahisi uzmanlığının halk ve diğer branş hekimlerince bilinirliğinin ölçülmesi.

Gereç ve Yöntem: 1 Ocak-30 Eylül 2009 tarihleri arasında Mardin Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Çocuk Cerrahisi Polikliniği’ne başvuran 653 hasta ve aileleri çalışma kapsamına alındı. Başvuru yakınması, geldiği yer (il merkezi, ilçe, köy), ana-babanın eğitim durumu, çocuk cerrahisi polikliniğine kim tarafından yönlendirildiği sorgulandı.

Bulgular: Başvuranların 476 (% 72,9) erkek, 177 (% 27,1) kız hasta olup, bunların yaş ortalaması 39,5 ay (1 ay-16 yaş) idi. Hastaların 176’sında (% 27) çocuk ürolojisi sorunları varken, 447 olguda genel çocuk cerrahisini ilgilendiren hastalıklara sahipti. Çoğunluğu ilçelerden gelmişti, annelerin 327’si (% 50) okuma-yazma bilmezken, babaların 341’i (% 52,2) ilkokul mezunu idi. Çoğunluğu kendi kararı ile veya bir çocuk hastalıkları uzmanı tarafından çocuk cerrahisine yönlendirilmişti. Kendi isteği ile başvuran hastalardaki ürolojik olgu sayısı, diğer doktorlar tarafından yönlendirilenlere göre istatiksel olarak anlamlı oranda yüksekti (p<0,05).

Sonuç: Çocuk cerrahlarının hangi hastalıklarla ilgilendiği halk ve pratisyen hekimlerce yeterince bilinmemekle birlikte, ürolojik sorunları olanların bir çocuk cerrahına kendiliğinden başvurma oranı diğer hekimlerin yönlendirmesine göre daha yüksektir.

* XXVIII. Ulusal Çocuk Cerrahisi Kongresi’inde sunulmuştur, 22-25 Eylül 2010 Antalya.