GİRİŞ ve AMAÇ: Özofagus atrezisi (ÖA) ve trakeoözofageal fistül (TÖF)'ün cerrahi tedavisi, yenidoğan cerrahisinin en önemli parçalarından biridir. ÖA tanısı ile cerrahi tedavi planlanan hastalara çeşitli merkezlerde ameliyat öncesi bronkoskopi rutin bir uygulamadır. Kliniğimizde, 2000- 2005 tarihleri arasında ÖA+TÖF tanısı ile cerrahi tedavi uygulanan 24 infantın 17'sine ameliyat öncesi bronkoskopi ve özofagoskopi yapılmış, elde edilen sonuçlar, cerrahi tedaviye ve uygulamalara etkisi tartışılmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Özofagus atrezili 24 infantın 17'sine, operasyondan hemen önce rijit bronkoskop ile bronkoskopi ve yine rijit özofagoskop ile özofagoskopi uygulanmış, distal ve/veya proksimal TÖF, trifurkasyon, kuadrifurkasyon, trakeobronşial ağaçtaki diğer anatomik anormallikler, laringomalazi veya trakeomalazi, trakeobronşit varlığı ve şiddeti ile aort kavsinin pozisyonu değerlendirilmiştir. Hastaların hepsine ameliyat öncesinde tüm vücut röntgenogramı çekilerek, kalp anomalisi araştırılmış ve akciğerlerin durumu değerlendirilmiştir. BULGULAR: Bronkoskopi ve özofagoskopi uygulanan 17 infantın 11'inde çeşitli derecelerde trakeobronşit, 4 hastada trakeomalazi, 1 hastada da ektopik sağ üst bronş görülmüştür. Üç hastada trifurkasyon görünümü saptanmıştır. Hastaların 15 tanesinde distal TÖF görülebilmiştir. İki hastada fistül izlenmemiş, torakotomi sırasında da hastada izole ÖA olduğu saptanmıştır. Özofagoskopilerde ise, hiçbir hastada proksimal fistül izlenmemiştir. Hastaların biri dışında tümüne endoskopi sonrası torakotomi uygulanmıştır. Bir hastanın ameliyatı trakeobronşit nedeniyle ertelenmiştir. Çalışmamız boyunca aort kavis patolojisine hiçbir hastada rastlanmamıştır. Endoskopik girişim uygulanmayan grupta ise, aort kavis patolojisi saptanmamış, 2 hastada trakeobronşit görülmüş ve tıbbi tedavi uygulanmıştır. TARTIŞMA ve SONUÇ: Bronkoskopi ve özofagoskopiye bağlı hiçbir komplikasyon görülmemiştir. Bronkoskopide trakeobronşit saptanan 11 hastadan birinin operasyonu tıbbi tedavi uygulanmak üzere ertelenmiştir. Bronkoskopi, cerrahi tedavi planını %5,8 oranında değiştirmiştir.
INTRODUCTION: Surgical correction of esophageal atresia (EA) and tracheoesophageal fistula (TEF) is an integral part of newborn surgery. Many centers perform bronchoscopy routinely to EA patients prior to thoracotomy. Between 2000 and 2005, seventeen of 24 infants with EA+TEF which were treated surgically underwent bronchoscopy and esophagoscopy prior to thoracotomy. Observations and influence of endoscopy on operative techniques and management are discussed. METHODS: Rigid bronchoscopy and esophagoscopy were performed to seventeen of 24 infants with EA prior to thoracotomy and presence of distal and/or proximal TEF, trifurcation, quadrifurcation, anatomic abnormalities of tracheobroncheal tree, laryngomalacia, tracheomalacia, presence and severity of tracheobronchitis and position of aortic arch were observed. All the patients were evaluated with echocardiography and babygram prior to surgery. RESULTS: Various degrees of tracheobronchitis were observed in 11 of 17, tracheomalacia in 4, ectopic right upper bronchi in 1 infant during bronchoscopy. Three patients had trifurcation of trachea. Distal TEF was detected in 15 patients. No fistula was observed during bronchoscopy and esophagoscopy in two patients and perioperative observation revealed isolated EA during thoracotomy. All but one patient underwent thoracotomy after endoscopy. No abnormality of aortic arch was detected during our study. Esophagoscopy and bronchoscopy were not performed in other 7 patients. No abnormality of aortic arch was detected, radiology revealed tracheobronchitis in two patients of this group. DISCUSSION AND CONCLUSION: No complications occurred because of bronchoscopy and esophagoscopy. Bronchoscopy changed the plan of operation in one of the 11 patients with tracheobronchitis. The patient underwent medical therapy prior to surgery. Bronchoscopy changed the plan of surgery in 5.8% of the patients.
