GİRİŞ ve AMAÇ: Doğumsal kasa-bağlı tortikollisli (DKT) bebeklerde, yaygın olarak uygulanan fizik tedavi egzersizlerinin yararı kesin olarak kanıtlanmamıştır ve egzersiz uygulanmadan da benzer sonuçlar alındığı yönünde yayınlar vardır. Bu çalışma egzersiz tedavisi verilen ve yalnız izlenen bir yaş altındaki DKT’li hastalarda tedavi sonuçlarının karşılaştırılması için planlandı. YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 5 yılda kliniğimizde DKT tanısı alan, daha önce tedavi görmemiş, bir yaşın altındaki 220 hasta alındı. Olgular randomize iki gruba ayrıldılar. 1. gruba egzersiz önerilirken 2. gruptaki olgular yalnız izlendiler. BULGULAR: Egzersiz grubunda 9 (% 12.3), yalnız izlem grubunda ise 10 (% 17.8) olguda yüzde simetri bozukluğu nedeniyle cerrahi girişim uygulandı. Egzersiz grubunda iyileşme oranı % 87.6 iken, yalnızca izlem grubunda % 82.1 idi. TARTIŞMA ve SONUÇ: İki tedavi sonucu arasında önemli bir fark saptanamaması egzersiz uygulamasının gerekli olmadığını düşündürmektedir. Edilgen bir yöntem olan izlem grubunda, izlem oranındaki önemli düşüklüğün, bu yaklaşımın meslekdaşlarımız arasında yaygın olarak bilinmemesinin bir sonucu olduğunu düşünüyoruz.
INTRODUCTION: In the treatment of the children with congenital muscular torticollis (CMT), the benefit of the physical therapy exercises has not been proven and there are publications claiming that similar results have been obtained without applying exercises. This study has been planned to compare the results of treatment of patients with CMT who were all under one year of age and who are either treated with physical therapy exercises or only clinical follow-up. METHODS: In a 5 year period, 220 patients who were under one year of age and diagnosed to have CMT in our clinic and were not given any previous treatment were included in the study. The cases were randomly separated into two groups. The first group was suggested to do exercises and the cases in the second group were only followed up. RESULTS: The surgical treatment was applied because of the facial asymmetry in 9 (12.3%) cases in the excercise group and 10 (17.8 %) cases in the follow-up group. The recovery rate was 87.6 % in the exercise group and 82.1 % in the follow-up group. Among the results of the treatment there was not significant difference (p>0,05). DISCUSSION AND CONCLUSION: The nonsignicant difference between the results of the two treatment strategies has made us think that exercise treatment is not necessary. We think that the significant low rate in the only follow-up group is a result of that this treatment method is not commonly known by our collegues.
